Een goed gevoel
Door: Simon
07 Oktober 2014 | Nepal, Bhaktapur
Beste lezer,
De ochtend werd weer gekleurd met geluiden van bellen en blaffende honden. *Kreun* "Ik haat geluiden, muchos irritant", aldus Tijn. Tsja... opstaan blijft moeilijk. Ook in Nepal. Maar als je bedenkt waarvoor je het doet wordt het wellicht ietwat makkelijker.
Het kinderhuis afschilderen was het doel vandaag. Volgens Floride konden we het makkelijk afmaken in een dag "als we effe doorwerkten". En dat was wat we gingen doen! Heeft u wel eens een trap van vier verdiepingen opgelopen wetend dat u het hele trappenhuis schilderen moet? Nog niet gesproken over 3 kamers en een halve keuken die nog moet. Dat was wat wij ervoeren. Maar, wat een positiviteit! Aan de slag was het motto. En voor we het wisten was het 4 uur later en waren we al bijna over de helft! Mede dankzij onze lieftallige helpertjes (dochtertjes en nichtje van Oasis). Tijd voor een welverdiende 'Nepalese' pastaschotel voor lunch. Niemand kan werken op een lege maag en nu onze gevuld waren konden we ons werk goed afmaken. Nog zo'n tweeënhalf uur later was het einde dan ook in zicht. Dit leverde een paar oprechte juichkreten op en niet alleen van ons. Als je aan het eind van zo'n dag werken met z'n vijven naar buiten stapt, om je heen kijkt en terugdenkt aan de geleverde prestaties geeft dat een goed gevoel! Dit wordt nog versterkt door alle glimlachende mensen die, starend naar je beverfde kleren, je onderweg naar het hotel allemaal met een vrolijk 'namasté' begroeten.
"Dat brengt pas echt geluk!" Denken we zo, zittend voor het hotel met een goed smakend 'Everest' biertje. Het is hier trouwens om 6 uur al bijna donker. Best gek, maar in NL zal het vast ook al vroeg donker zijn. Hier is alles na 8en potdicht. Geen feestje. Niks. Behalve in ons hotel, want wij hebben een feestje wel verdiend! Hartelijke groeten uit Nepal :-)
Simon, Jan, Elise, Tijn en Floride
De ochtend werd weer gekleurd met geluiden van bellen en blaffende honden. *Kreun* "Ik haat geluiden, muchos irritant", aldus Tijn. Tsja... opstaan blijft moeilijk. Ook in Nepal. Maar als je bedenkt waarvoor je het doet wordt het wellicht ietwat makkelijker.
Het kinderhuis afschilderen was het doel vandaag. Volgens Floride konden we het makkelijk afmaken in een dag "als we effe doorwerkten". En dat was wat we gingen doen! Heeft u wel eens een trap van vier verdiepingen opgelopen wetend dat u het hele trappenhuis schilderen moet? Nog niet gesproken over 3 kamers en een halve keuken die nog moet. Dat was wat wij ervoeren. Maar, wat een positiviteit! Aan de slag was het motto. En voor we het wisten was het 4 uur later en waren we al bijna over de helft! Mede dankzij onze lieftallige helpertjes (dochtertjes en nichtje van Oasis). Tijd voor een welverdiende 'Nepalese' pastaschotel voor lunch. Niemand kan werken op een lege maag en nu onze gevuld waren konden we ons werk goed afmaken. Nog zo'n tweeënhalf uur later was het einde dan ook in zicht. Dit leverde een paar oprechte juichkreten op en niet alleen van ons. Als je aan het eind van zo'n dag werken met z'n vijven naar buiten stapt, om je heen kijkt en terugdenkt aan de geleverde prestaties geeft dat een goed gevoel! Dit wordt nog versterkt door alle glimlachende mensen die, starend naar je beverfde kleren, je onderweg naar het hotel allemaal met een vrolijk 'namasté' begroeten.
"Dat brengt pas echt geluk!" Denken we zo, zittend voor het hotel met een goed smakend 'Everest' biertje. Het is hier trouwens om 6 uur al bijna donker. Best gek, maar in NL zal het vast ook al vroeg donker zijn. Hier is alles na 8en potdicht. Geen feestje. Niks. Behalve in ons hotel, want wij hebben een feestje wel verdiend! Hartelijke groeten uit Nepal :-)
Simon, Jan, Elise, Tijn en Floride
-
07 Oktober 2014 - 17:23
Art Broekman:
Leuk om jullie avonturen zo te kunnen volgen! Veel plezier en succes de komende week. Geniet van de trekking. Dat hebben jullie wel verdiend na al dat harde werk. -
08 Oktober 2014 - 09:32
Jeannette Jongenelen:
Leuk dat het werk nu gedaan is! Geeft een goed gevoel! Ik hoop dat jullie vandaag een voorspoedige reis naar Nagarkot zullen hebben en dat het daar wederom een belevenis zal worden. Zo gaan jullie langzaamaan richting trekking.... En kan mijnheer Cooiman het allemaal nog aan met jullie? (Haha)
Op mijn opleiding in Utrecht zijn ze ook zeer begaan met jullie reis. Vaak vragen ze mij: En? Heb je nog wat gehoord van je dochter? Hoe hebben ze het daar, is het leuk??? De meeste medestudenten Theologie zijn van jullie leeftijd, zo tussen 17 en 25 jaar. Er zijn maar 8 studenten die ouder zijn dan 40 jaar. Maar wij houden de jonkies in toom!
Heel veel plezier gewenst en een mooie reis voor vandaag! -
08 Oktober 2014 - 14:14
Margot Van Doggenaar:
Wat fijn dat het werk daar erop zit. Ben wel benieuwd naar het resultaat. Wellicht een foto van de school? Vandaag weer onderweg en genieten van wat jullie onderweg weer allemaal voor moois mogen zien en meemaken. Ik verheug me alweer op het volgende verslag!
Veel plezier vandaag!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
